Tag Archives: Badanie losów absolwenta

Monitorowanie losów absolwenta szkoły wyższej – organizacja procesu

Współczynnik zatrudnienia absolwentów szkoły wyższej jest prawdopodobnie jednym z najbardziej interesujących wskaźników jakości zarówno pośród tych, którzy edukacji na poziomie wyższym jeszcze nie rozpoczęli, tych którzy są na ukończeniu studiów oraz samej uczelni – administracji i nauczycieli akademickich. Jeśli tak w istocie jest, to miernik ten staje się, a przynajmniej powinien, podstawowym miernikiem efektywności funkcjonowania szkoły wyższej. Wymaga to wdrożenia skutecznego mechanizmu monitorowania losów absolwentów po ukończeniu studiów. Nie oznacza to nic innego jak prowadzenie systematycznych badań ilościowych.
Choć sam kwestionariusz ankietowy i pytania w nim zawarte odgrywają niebagatelną rolę, to wyzwaniem pozostaje sam sposób organizacji procesu badawczego.
Jak bowiem zadbać o aktualny kontakt z absolwentem, a tym samym zwiększyć skuteczność procesu pozyskiwania informacji zwrotnej – procesu tak bardzo istotnego z punktu widzenia zarządzania jakością w szkole wyższej?
Zdaje się nie podlegać dyskusji, iż badanie online z wykorzystaniem adresu email jako formy kontaktu z absolwentem (oraz autoryzacji respondenta) to konieczność. Nie oznacza to jednak, że należy zlekceważyć numer telefonu komórkowego. To rozmowa telefoniczna często okazuje się skuteczniejszym sposobem zwiększenia zwrotności badania.
Pierwszym i najważniejszym krokiem na drodze umożliwienia kontaktu z absolwentem jest aktualizacja danych osobowych, w tym adresu email i telefonu komórkowego. Idealnie, aby miało to miejsce na krótko przed wystawieniem dyplomu ukończenia studiów i formalnym rozstaniem się studenta z murami uczelni. Etap ten może być zorganizowany na wiele różnych sposobów. Okazją ku temu może być badanie satysfakcji studenta z usług świadczonych przez uczelnię. Takie badanie może być administrowane na końcu studiów i obejmować rożne obszary funkcjonowania uczelni (zobacz: „Informacja zwrotna od klienta…”). Jednym z elementów tego badania może być prośba o aktualizację danych osobowych, ale rownież wstępna diagnoza sytuacji studenta na rynku pracy. W wielu przypadkach studenci podejmują pracę już w trakcie studiów, choć niekoniecznie musi to być praca docelowa – zgodna z uzyskanym wykształceniem. Instrument badawczy powinien umożliwić taką identyfikację, bo może to mieć wpływ na późniejszy dobór próby badawczej we właściwym procesie ankietowania absolwentów.
Innym sposobem na aktualizację danych absolwentów jest prośba o weryfikację numeru kontaktowego oraz adresu email podczas wizyty studenta w dziekanacie wydziału na okoliczność dopełnienia wszelkich formalności w związku z ukończeniem studiów (np. odbiór świadectwa maturalnego, dyplomu czy dostarczenie tzw. obiegówki).
Pierwsze badanie losów absolwenta powinno odbyć się w odstępie od trzech do sześciu miesięcy po ukończeniu studiów. Kwestionariusz dostępny online powinien kojarzyć respondenta po adresie email i/lub numerze telefonu odpowiadającym tym w uczelnianej bazie danych. Na pierwszym etapie badania absolwent może zostać poproszony za pośrednictem wiadomości email oraz sms o wypełnienie kwestionariusza online. Wysłana wiadomość powinna zawierać odnośnik do ankiety oraz bardzo krótką instrukcję dotyczącą celu oraz sposobu realizacji badania.
Wiadomość email oraz sms nie gwarantuje 100% zwrotności ankiet, dlatego zaleca się kontynuację pierwszego etapu za pośrednictwem kontaktu telefonicznego. Oddelegowany do tego zadania pracownik uczelni dzwoni do absolwentów, którzy nie wzięli udziału w badaniu i prosi o telefoniczne udzielenie odpowiedzi. W takim przypadku kwestionariusz online wypełniany jest przez pracownika uczelni na podstawie odpowiedzi udzielonych telefonicznie. Taka organizacja procesu powinna pozwolić na udział w badaniu do 80% respondentów, co gwarantuje rzetelność uzyskanej informacji.
Byłoby błędem, gdyby badanie losów absolwenta było administrowane tylko raz pośród tego samego rocznika. Badanie powinno być cykliczne. Oznacza to, że należy przeprowadzić je po raz kolejny, obierając za próbę badawczą tych absolwentów, którzy nie byli zatrudnieni w okresie przeprowadzania pierwszego badania. Oczywiście należy zdefiniować maksymalną długość cyklu badania losów jednolitej grupy absolwentów, jednolitej pod względem semestru ukończenia studiow, i określić termin publikacji oficjalnych wskaźników zatrudnienia. Przykładowo, oficjalny współczynnik zatrudnienia absolwentów publikowany jest półtora roku od ukończenia studiów, przy czym pierwsze badanie prowadzone jest po maksymalnie sześciu miesiącach a kolejne dwa (na grupie absolwentów nie mających zatrudnienia), odpowiednio po dwunastu i osiemnastu miesiącach. Współczynnik zatrudnienia będzie sumą zatrudnionych absolwentów do liczby tych aktywnych – zainteresowanych zatrudnieniem. Nie należy brać pod uwagę absolwentów, którzy z różnych względów pracy nie poszukują.
Możliwości analizy danych, raportowania w oparciu określone kryteria (np. czy absolwent zatrudniony jest zgodnie ze swoim wykształceniem bądź czy uczelniane biuro karier pomogło w znalezieniu zatrudnienia) zależą przede wszystkim od struktury kwestionariusza badawczego. To równie istotny, obok organizacji samego procesu, etap projektowania uczelnianego systemu monitorowania losów absolwentów. Więcej na ten temat w artykule „Badanie zadowolenia absolwenta – o co pytać?”.

Możliwość komentowania Monitorowanie losów absolwenta szkoły wyższej – organizacja procesu została wyłączona

Filed under Perspektywa absolwenta, Perspektywa państwa, Perspektywa pracodawcy, Perspektywa uczelni

Badanie zadowolenia absolwenta – o co pytać?

Monitorowanie losów abolwenta szkoły wyższej to proces dość złożony, wymagający z jednej strony określonych procedur i skutecznej administracji, a z drugiej odpowiedniego narzędzia pozyskiwania informacji zwrotnej – kwestionariusza ankietowego. Wskazówki dotyczące pierwszego z wymienionych aspektów zawarte są w artykule pt.: „Monitorowanie losów absolwenta – organizacja procesu” opublikowanym na stronach portalu o jakości w szkolnictwie wyższym – Mea Universitas.

O co pytać absolwenta szkoły wyższej, aby uzyskane informacje stanowiły podstawę do doskonalenia realizowanych w szkole wyższej procesów? Z jednej strony analiza czynników mających wpływ na ostateczny kształt kwestionariusza musi uwzględniać potrzeby samej uczelni, z drugiej może być determinowana wymaganiami jednostek zewnętrznych, których uczelnia zobowiązana jest przestrzegać (np. wymagania prawne, standardy jednostki akredytacyjnej).

Treść niniejszego artykułu w zdecydowanej większości poświęcona jest perspektywie uczelni – to jest temu, co potencjalnie zasługuje na uwagę podczas konstruowania narzędzia pomiaru opinii absolwentów z punktu widzenia praktycznego potencjału pozyskanej informacji w procesie doskonalenia jakości kształcenia. Tym samym autor, nie wdając się w rozważania o mniej lub bardziej aplikacyjnym charakterze poszczególnych kierunków studiów, wychodzi z założenia, że to właśnie uczelnia (i bezpośrednio realizujący jej misję nauczyciel akademicki) odpowiedzialna jest za optymalizację możliwości zatrudnienia absolwenta (zob.: „Czy pracownik naukowo-dydaktyczny jest (współ)odpowiedzialny za współczynnik zatrudnienia absolwentów uczelni?”).

Czy absolwent ma pracę? To najpewniej pierwsza niewiadoma zasługująca na uwagę szkoły wyższej i jeden z podstawowych elementów kwestionariusza. Niemniej jednak równie istotnym czynnikiem (przy założeniu, że absolwent znalazł pracę) jest weryfikacja, czy praca jest „po kierunku” i jak długo zajęło jej znalezienie. Rola biura karier, praktyk studenckich w umożliwieniu zatrudnienia to kolejne aspekty interesujące z punktu widzenia potencjału doskonalenia jakości usług świadczonych przez szkołę wyższą. Fakt zatrudnienia absolwenta umożliwia zebranie danych kontaktowych pracodawcy (bezpośredniego przełożonego). Te z kolei mogą być wykorzystane podczas prowadzenia badań satysfakcji pracodawcy z jakości przygotowania absolwenta do potrzeb rynku pracy. Ponadto umożliwią identyfikację sektorów gospodarki, branż, typu organizacji, w których absolwent znajduje zatrudnienie.
Rozważając zawartość kwestionariusza ankietowego w części poświęconej statusowi zatrudnienia, warto uwzględnić więcej kategorii aniżeli „pracujący” czy „niepracujący”. Część absolwentów może dalej studiować i nie poszukiwać pracy, inni być zatrudnionymi i studiować, posiadać własną działalność gospodarczą, itp. To istotne, aby respondent nie miał żadnych wątpliwości, do której z kategorii należy. Poza tym, szczegółowe informacje dotyczące tej sekcji kwestionariusza umożliwią precyzyjne określenie współczynnika zatrudnienia. Jest oczywiste, że należy pominąć w kalkulacji współczynnika tych absolwentów, którzy z jakichkolwiek powodów pracy nie poszukują. Ponadto warto analizować jaki ułamek absolwentów decyduje się na karierę przesiębiorcy i rozpoczęcie własnej działalności gospodarczej. Czy dla wielu uczelni nie będzie to jednym z głównych mierników jakości zdobytego wykształcenia?

Innym elementem, który powinien znaleźć swoje miejsce w strukturze ankiety są oczekiwane „efekty kształcenia” po ukończeniu określonego stopnia i kierunku studiów. Te bowiem pozostają nieodłącznym elementem tzw. sylwetki absolwenta. Na ile efekty kształcenia zostały osiągnięte z perspektywy samego absolwenta (pracownika, przedsiębiorcy), a ich jakość umożliwiła efektywne funkcjonowanie na rynku pracy?

Badanie losów absolwenta to także doskonały moment na „odświeżenie kontaktu” i zaproszenie do potencjalnej współpracy. Absolwenci szkoły wyższej to najlepsza wizytówka jakości uzyskanego wykształcenia. Aktualny kontakt z absolwentem nie tylko umożliwia skuteczną organizację „zjazdów jubileuszowych”, ale może skutecznie pomóc we wzbogaceniu świadczonych usług edukacyjnych. Absolwenci mogą brać udział w otwartych dyskusjach czy wykładach ze studentami. Mogą wspierać biura karier w organizowaniu praktyk studenckich oraz pomagać studentom uczelni w znalezieniu pracy. Jako przyszli pracodawcy mogą współuczestniczyć w doskonaleniu oferty programowej i mieć wpływ na sposób realizacji procesu kształcenia.

Choć potencjalne korzyści z badania losów absolwenta są nie do przecenienia, to niebagatelną rolę odgrywa organizacja całego procesu. Od aktualizacji danych kontaktowych jeszcze ze studentem – już prawie absolwentem poczynając, po dobrze przemyślaną zawartość samego kwestionariusza, a po sposobie uwzględnienia roli absolwenta w doskonaleniu jakości kształcenia kończąc.

Możliwość komentowania Badanie zadowolenia absolwenta – o co pytać? została wyłączona

Filed under Perspektywa absolwenta, Perspektywa państwa, Perspektywa pracodawcy, Perspektywa uczelni